1. ความแตกต่างหลัก
การชุบกัลวาไนซ์แบบจุ่มร้อนคือการหลอมสังกะสีให้อยู่ในสถานะของเหลว แล้วจุ่มซับสเตรตเพื่อชุบ เพื่อให้สังกะสีก่อตัวเป็นชั้นแทรกซึมด้วยพื้นผิวที่จะชุบ เพื่อให้การยึดติดแน่นมาก และไม่มีสิ่งเจือปนหรือสิ่งเจือปนหรือ ข้อบกพร่องยังคงอยู่ตรงกลางของชั้น และความหนาของสารเคลือบมีขนาดใหญ่ สามารถเข้าถึง 100um ดังนั้นความต้านทานการกัดกร่อนสูง การทดสอบสเปรย์เกลือสามารถเข้าถึง 96 ชั่วโมง ซึ่งเทียบเท่ากับ 10 ปีในสภาพแวดล้อมปกติ ในขณะที่การชุบสังกะสีเย็นจะดำเนินการที่อุณหภูมิปกติแม้ว่าจะสามารถควบคุมความหนาของสารเคลือบได้ แต่สัมพัทธ์ ในแง่ของความแข็งแรงและความหนาของการชุบ ความต้านทานการกัดกร่อนไม่ดี ความแตกต่างที่สำคัญระหว่างลวดตาข่ายเชื่อมทั้งสองประเภทมีดังนี้:
(1) จากพื้นผิวตาข่ายลวดเชื่อมชุบสังกะสีแบบจุ่มร้อนไม่สว่างและกลมเหมือนตาข่ายลวดเชื่อมสังกะสีเย็น
(2) จากปริมาณสังกะสี ลวดตาข่ายสังกะสีแบบจุ่มร้อนมีปริมาณสังกะสีสูงกว่าลวดเชื่อมสังกะสีเย็น
(3) จากมุมมองของอายุการใช้งานตาข่ายลวดเชื่อมชุบสังกะสีแบบจุ่มร้อนมีอายุการใช้งานยาวนานกว่าตาข่ายลวดเชื่อมสังกะสีด้วยไฟฟ้า
2. วิธีการระบุตัวตน
(1) มองด้วยตา: พื้นผิวของตาข่ายลวดเชื่อมสังกะสีจุ่มร้อนไม่เรียบ และมีบล็อกสังกะสีขนาดเล็ก พื้นผิวของตาข่ายลวดเชื่อมสังกะสีเย็นเรียบและสว่าง และไม่มีบล็อกสังกะสีขนาดเล็ก
(2) การทดสอบทางกายภาพ: ปริมาณสังกะสีบนลวดเชื่อมไฟฟ้าสังกะสีแบบจุ่มร้อนคือ > 100g/m2 และปริมาณสังกะสีบนลวดเชื่อมไฟฟ้าสังกะสีเย็นคือ 10g/m2
เวลาที่โพสต์: 21 มิถุนายน-2021